O registru
Otkrijte svrhu i značaj Registra geografskih imena. Vaš izvor točnih i pouzdanih prostornih podataka.
Prema United Nations Group of Experts on Geographical Names (UNGEGN), krovnoj organizaciji za standardizaciju geografskih imena, registar geografskih imena popis je toponima uređen po alfabetskom ili drugom redu s podacima o njihovom položaju, vrsti objekta i drugim atributima.
Zakonom o državnoj izmjeri i katastru nekretnina određeno je kako je Registar geografskih imena evidencija u kojoj se vode i održavaju podaci o geografskim imenima na području Republike Hrvatske.
U registru geografskih imena vode se podaci o geografskim imenima slijedećih cjelina ili grupa geografskih objekata: geografske cjeline, reljefni oblici, vode kopna i mora, otoci i poluotoci, građevine i ostali objekti, područja, naselja, prometne infrastrukture i opća imena.
Detaljne informacije o Registru geografskih imena dostupne su u Specifikaciji Registra geografskih imena.
Osnovne značajke Registra geografskih imena u Republici Hrvatskoj su:
Koordinatni sustav i karakteristike podataka
Podaci Registra prikupljaju se u koordinatnom sustavu poprečne Mercatorove (Gauss-Krügerove) projekcije – skraćeno HTRS96/TM, sa srednjim meridijanom 16°30′ i linearnim mjerilom na srednjem meridijanu 0,9999. Podaci Registra su dvodimenzionalni i ne sadrže visinski podatak.
Kontinuirano prikupljanje i evidencija podataka
Podaci Registra prikupljaju se kontinuirano od 2008. godine na temelju izvornika koji datiraju iz raznih vremenskih razdoblja. Podaci o datumu unosa u bazu sadržani su u svakom pojedinom zapisu.
Geografski obuhvat podataka
Podaci Registra obuhvaćaju cjelokupni teritorij Republike Hrvatske do granica sa susjednim državama, uključujući morski dio.
Jezik i pisana obilježja geografskih imena
Geografska imena Registra prikupljaju se primarno na hrvatskom jeziku i latiničnom pismu. Dvojezična geografska imena u Registru se prikupljaju za administrativne jedinice (gradove, općine i naselja) u kojima žive pripadnici nacionalnih manjina, a prema Ustavu Republike Hrvatske imaju pravo na službenu uporabu jezika i pisma.
